Stoker sararıp soldu.

“Yanlış anladın küçük kız.”

“Sanmıyorum.”

“Yanlış anladın ve eğer bundan herhangi birine bahsedecek olursan ben...”

“Ne? Beni öldürecek misiniz?”

Ona bakışlarıyla meydan okuyordu. Çenesi titriyordu.

“Size bir şeyler öğretme sırası bana geldi, Bay Stoker. Görünmeyenler için çalışıyorum. Drakulaların ve suçun düşmanları! Bu denli gizlediğiniz bu sırrı onlara zaten açıkladım.”

“Sen...”

Gazeteci sendeledi. Amber ilerledi. Sarsılmıştı. Bu yalanı neden söylemişti? Bu adamı kurtarmak istiyordu.

“Bize katılın.”

Zili çaldığında başını kaldırdı.

“Ne diyorsun?”

 “Görünmeyenler’e katılın. Yardımınız onlar için çok değerli olabilirdi. Siz kötülük yapmak için doğmadınız, Bay Stoker. Düşmanlarımıza sadece kendi mutsuzluğunuzu unutmak için katıldınız.”