Birçok açıdan Mısır edebiyatında çığır açmış olan “Öteki Ben”, sadece bir bireyin özel vizyonunu değil; ülkelerinin 1967’de İsrail’e yenilgisinden sonra yetişen Mısırlı bir kuşağın düşünce yapısını da içeriyor. Kitabın ana karakteri olan “Anlatıcı”nın ilaç bağımlısı amcasından gördüğü şiddetle hastalanıp kişilik bölünmesi yaşaması ve tedavi süreci boyunca “öteki ben”le yani en iyi arkadaşı Abbas ile olan şizofrenik durumu anlatılıyor. Abbas’ın kendisine Kahire alışveriş merkezinde bir kafenin farklı yerlerinde eş zamanlı ayarladığı, ikisinin de ismi “Hind” olan flörtlerinin durumunu; her biri Amerikan popüler kültürünün simgelerine özenen, cep telefonu ve bilgisayar bağımlısı olan Mısır gençliğinin durumunu göz önüne seriyor. Her bölümün başında kullanılan grafik simgeler, belli kelimelerin karikatür tarzında kalın yazılması, tartışmalı noktalama işaretleri ve alışılmadık düzenleme Latin alfabesinin çevirisinde Arap metnine kendine özgü semiyotik görünüm veriyor. Ahmed Al Aidy, “konuşma dili öncüsü” olmamakla birlikte, yeni bulunmuş ve çok yönlü çeşitliliğiyle, çoğu zaman karşıtını komik etkisi olarak kullanarak deyimleri yaratıcı acil ihtiyaçlar olarak karıştırıp eşleştirerek Mısır Arapçasının açılımıyla eğleniyor.