Ebeveynlerin ve çocukların birbirleri ile olan ilişkileri her zaman zor olmuştur; özellikle söz konusu olan aynı cinsten iki insanın ilişkisiyse… Bu durumda zorluğun derecesi bir kat daha artar. O yüzden babalar ile oğulları ve anneler ile kızları arasındaki ilişki, katmerli bir mutluluğun yanında zorluğu da içinde taşır. Hele ki anne-kız ilişkileri… İki kadının arasındaki o anlaşılmaz muamma… Bu ilişkilerin yeryüzünde bir eşi benzeri yoktur. Kızın ileriye doğru bakışları ile annenin geriye doğru bakışları devamlı olarak çarpışır bu ilişkide. Ve bu çarpışmanın olduğu noktada kimi zaman mutluluk veren, kimi zaman hüzünlendiren, kimi zaman da acı veren “unutulmaz hatıralar” kazınır anne ve kızının hayatına.

Maisey’nin de bir “unutulmaz hatırası” vardır hayatında. Ve bu hatıranın merkezinde annesi Kendy bulunmaktadır. Kendy de unutamamıştır kızının şahit olduğunu bilmediği bu hatırayı; her ne kadar unutmak istese de… Günler de bu hatıranın gölgesi altında gelip geçmiştir. Ve bu “unutulmaz hatıra”dan sonra hiçbir şey eskisi gibi olamamıştır. Kendy için hayatının en mutlu anlarından biri olan kızı Maisey’nin nikâh hazırlıklarında da bu inatçı gölge bir türlü terk etmemiştir onları. Onun, tekrar aynı bağlarla bağlanmak istediği kızına ulaşma çabaları ise Maisey’nin ördüğü duvar karşısında başarısız olmuştur. Bu duvardan ve inatçı gölgeden kurtulmanın ise tek bir yolu vardır: Affetmek.

Jackina Stark’ın iki farklı bakış açısıyla yazdığı bu roman, anne-kız arasındaki kırılgan ilişkiyi işlerken aynı zamanda affetmenin devasa gücünü de gözler önüne seriyor.